Przedstawiamy sylwetkę kanoniera 7 zmotoryzowanej baterii artylerii przeciwlotniczej, we wrześniu 1939 roku dowodzonej przez kpt. Stanisława Marczaka. Zmobilizowana dla 7 Dywizji Piechoty przez 5 Dywizjon Artylerii Przeciwlotniczej, kolumna baterii już w nocy z 25 na 26 sierpnia przejechała z Krakowa do Częstochowy, zatrzymując się przejściowo koło wapiennika "Adam" na Złotej Górze. Dowódca baterii, kpt. Marczak natychmiast zameldował się w sztabie 7 DP, gdzie otrzymał rozkaz podporządkowujący baterię Komendantowi OPL Częstochowy. Następne dni, oprócz ustalenia stanowisk zasadniczych i zapasowych poszczególnych działonów (plutonów) oraz zajęcia wyznaczonych stanowisk bojowych, upływały na ciągłym zgrywaniu obsług armat zarówno między sobą, jak i np. z drużynami pomiarowymi.

Wyposażenie 7 zmotoryzowanej baterii artylerii przeciwlotniczej w zakresie umundurowania, oporządzenia i uzbrojenia, odpowiadało przewidzianym etatom mobilizacyjnym. Żołnierze otrzymali całkowicie nowe sorty mundurowe, pełne oporządzenie nowych wzorów oraz karabinki wz. 29.

Kanonier 7 baterii ma na sobie mundur sukienny wz. 36 z pustymi nasuwkami na naramiennikach, beret dla wojsk pancernych i zmotoryzowanych wz. 37 oraz buty saperskie wz. 31. Na pasie głównym wz. 31, z lewej strony widoczna jedna trójkomorowa ładownica na 30 naboi do kbk. Artylerzyści przeciwlotniczy wyposażeni byli w jedną ładownicę ze względów praktycznych - dzięki temu uzyskano znaczną  swobodę ruchów i większą wygodę podczas obsługiwania armaty, a także podczas transportu środkami zmotoryzowanymi. Na pasie głównym, z tyłu po prawej stronie na hakach założony chlebak wz. 33 z paskiem przez lewe ramię, a za ładownicą po lewej - bagnet wz. 24 z pochwą w żabce uniwersalnej wz. 24. Z tyłu na lewym boku, kanonier posiada torbę z maską przeciwgazową wz. 32, założoną paskiem przez prawe ramię. W pogotowiu bojowym, na głowie hełm stalowy wz. 31 założony, zgodnie z zaleceniem i praktyką artylerii przeciwlotniczej, daszkiem do tyłu. Zwiększało to pole widzenia artylerzysty podczas obserwacji nieba. Osobiste uzbrojenie kanoniera stanowi polski karabinek wz. 29 kalibru 7,92 mm z pasem przełożonym przez lewy zaczep bączka tylnego i strzemię boczne w kolbie.

Na zdjęciach, w rękach kanoniera widoczna jest także łódka z czterema granatami krusząco-świetlnymi wz. 36 w chwycie charakterystycznym dla amunicyjnego (na prawym udzie) oraz wręczyciela (na stojąco).

oprac. Adam Kurus

poz. Krystian Czech

fot. Adam Kurus